Jan van Eyck

Jan van Eyck (Maaseik, 1390 inguru – Brujas, 1441eko uztailaren 9a) flandriar margolaria izan zen, Brujasen lan egin zuena. Primitibo flandestarren onenetakotzat hartzen da. Erretratuetan eta paisaietan nabarmendu zen, eta Tournaiko Robert Campinekin batera, garrantzi handia izan zuen mundu naturalaren behaketa oinarri zuen Flandesko eskola garatzeko.

Olio gainean pintatzeko teknika berak asmatu ez bazuen ere (Vasari kritikariak hala adierazi zuen arren), Jan eta Hubert van Eyck anaiak lehenetarikoak izan ziren teknika hori xehetasun handiko margolanetarako erabiltzen, eta oso emaitza ikusgarriak lortu zituzten. Hori dela eta, ''olio gaineko pinturaren aita'' deitu izan zaio.

Jan van Eycken hogeita hamar bat koadro gorde dira; horien artean, nabarmentzekoak dira ''Bildots mistikoaren erretaula'' (1432), ''Gizon baten erretratua'' ustezko burupotreta (1433), ''Arnolfini senar-emazteen erretratua'' (1434), ''Rolin kantzilerraren Amabirjina'' (1435), ''Van der Paele kalonjearen Amabirjina'' (1436) eta ''Margarita Van Eycken erretratua'' (1439). Wikipediatik informazioa lortu